Promovendus Maurice Evers: viltbeheersing via graskeuze leidt tot duurzamere sportvelden en golfbanen |
|
|
|
|
 |
| 54 sec |
Bodemkundige Maurice Evers van onderzoeks- en adviesbureau Lumbricus advies verdedigt half maart de uitkomst van zijn onderzoek naar het duurzaamste gras voor sport en golf tegenover hoogleraren in Nijmegen. Zijn conclusie is dat specifieke rassen van Engels raaigras het duurzaamst zijn voor voetbalvelden en een ondersoort van roodzwenkgras dat is voor golfbanen.
| Roodzwenk met fijne uitlopers dat veel vilt maakt. |
Hij concludeert dat de mate van opname van CO2 bepalend is voor de waterdoorlatendheid en de gezondheid van gras, zo is te lezen in een artikel in dagblad Trouw. Negen jaar lang nam hij monsters van grasbodems die hij aan de Radboud Universiteit analyseerde om te ontdekken welke grassen het minste vilt vormden en waarom. 'Ik ben al 32 jaar bodemkundige, heb langs sportvelden en golfbanen door heel Europa gezworven', vertelt Evers aan Trouw. Hij zag in die tijd velden en delen van golfbanen die onbespeelbaar waren na regen en droogte of snel ziek werden.
 | | Roodzwenk met forse uitlopers dat veel minder vilt maakt. |
|
|
Kiezen voor betere soorten
Het probleem had te maken met een hoge CO2-opname door de grasplant, waardoor er te veel koolstof via wortelgroei in de bodem komt dat tot vilt leidt. Hierdoor kan water niet snel genoeg wegzakken of droogt een toplaag te snel uit. Opgeslagen koolstof is bovendien een gedekte tafel voor schimmels die ziektes in het gras veroorzaken. Machines op diesel zijn nodig om het gras te herstellen en dat is dus niet duurzaam, stelt Evers. Een meer gebalanceerde CO2-absorptie kan dit probleem verhelpen. Om het gras op voetbalvelden en golfbanen duurzamer te maken is het volgens hem zaak om bij het inzaaien en doorzaaien te kiezen voor betere soorten.
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
